توری مش فایبرگلاس یکی از ساختار های شکل گیری ساختمان و الزامات دنیای مهندسی عمران در دنیای نوین ساخت و ساز به شمار می‌آید. کامپوزیت های الیافی یکی از متریال های متداول در ساخت وساز بوده و به شکل پوشش هایی مقاوم برای تکمیل ساختار نهایی سازه و تقویت مقدار مقاومت سازه کارایی دارند.توری فایبرگلاس از الیاف شیشه ای و رزین پلی مری تشکیل شده است.

انواع رزین پلیمری توری فایبرگلاس

رزین های پلیمری در ایجاد شکل هندسی کامپوزیت های فایبرگلاس مورد استفاده قرار می‌گیرد. این رزین ها در مقدمات ساخت صفحات فایبرگلاس فرم سیال شکل دارند و به شکل چسب های پلیمری برای آغشته شدن الیاف شیشه ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. پس از غالب زنی کامپوزیت ها، این رزین های سخت شده و فرم نهایی توری مش فایبرگلاس را ایجاد می‌کنند. در طراحی انواع صفحات فایبرگلاس از سه مدل رزین پلیمری استفاده می‌شود،که عبارت اند از:

رزین پلی استر

این مدل از رزین های پلیمری از مقاومت فیزیکی بالایی برخوردار می‌باشند اما در مقابل حملات شیمیایی یا اثرات خورنده محیطی از خود ضعف نشان می‌دهند.

رزین وینیل استر

این رزین ها مقاومت شیمیایی بالایی داشته و در مقابل تهاجم های اسیدی و محیطی که باعث ایجاد خوردگی شدیدی می‌شوند مقاومت نشان می‌دهند.

رزین اپوکسی

متداول ترین مدل از رزین های پلیمری که برای طراحی کلاس های مختلف توری مش فایبرگلاس مورد استفاده قرار می‌گیرند، رزین های اپوکسی می‌باشند که مقاومت فیزیکی، شیمایی و حتی تحمل دمای بالایی از خود نشان می‌دهند.

در اجرای عایقکاری و آب بندی استفاده از توری مش با پوشش پلی استر و با قیمت مناسب تر متداول می باشد.