سنگ گرانیت در واقع گونه‌ای سنگ آذرین درونی است به همین خاطر بافت آن دارای دانه‌های متوسط تا درشت بوده و دارای دُرّ کوهی (کوارتز) و فلدسپات، میکا و پاره‌ای از کانی‌های دیگر می‌باشد. رنگ آن بسته به کانی و شیمی سنگ، از صورتی تا خاکستری پررنگ و حتی سیاه، متغیر می‌باشد.

سنگ های گرانیت از سنگین‌ترین سنگ‌ها با چگالی ۲٫۷۵ گرم بر سانتیمتر مکعب می‌باشد. ویژگی های فیزیکی سنگ گرانیت از جمله استحکام بالا، مقاومت در برابر فرسایش، جذب آب ناچیز در کنار تنوع در ظاهر و رنگبندی، گرانیت را به یکی از محبوب ترین و پر کاربردترین مصالح پایدار ساختمانی مبدل ساخته و هزاران سال است که از آن برای فضاهای داخلی و خارجی ساختمان ها استفاده می شود.

این سنگ اغلب در فضاهای باز مانند نمای ساختمان ها، پله ها،حیاط منازل، سنگفرش خیابان ها، پیاده روها و محوطه ها و همچنین جهت پیشخوان آشپزخانه، کاشی کف،پلکان، استخر و سونا و بسیاری از مواردی که جنبه تزئینی دارد استفاده می شود. قطعات گرانیت می تواند دارای سطح ناهموار باشد و یا تمام سطوح آن پرداخت شده باشد.

فرآوری سنگ گرانیت

کوپ سنگ گرانیت نیز مانند دیگر سنگ های ساختمانی پس از استخراج از معادن به کارخانه های فرآوری کننده انتقال می یابد. سپس در آنجا براساس نیاز مشتری به ابعاد مختلفی برش داده می شود. ابعاد سنگ گرانیت معمولا به صورت تایل و طولی است. البته در برخی از سنگ های گرانیت مانند گرانیت سبز جنگلی اسلب آن نیز متقاضی دارد. علاوه بر این پرداخت های مختلفی روی سطح این سنگ قابل اجراست که از جمله آنها عبارتند از: صیقلی، مات، فلیم و تیشه ای

در فراوری سنگ های گرانیت به منظور جلوگیری از شکستن و خرد شدن سنگ از توری فایبرگلاس استفاده می شود.